|
Vertical Divider
Jeżeli odwiedziłeś już Brugię, Gandawę, Antwerpię i Brukselę, czyli belgijską wielką czwórkę to znaczy, że już najwyższy czas zejść z utartego turystycznego szlaku i zobaczyć, że historia toczyła się również w innych miejscach. Wreszcie nadszedł czas na Lier, urocze miasteczko znajdujące się około 15 kilometrów od Antwerpii. Mieszkańców ma ono niewielu, bo około 30 tysięcy, a mimo to może się poszczycić licznymi zabytkami, z czego dwa zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
|
Patronem miasta jest św. Gummarus, misjonarz, który założył je około 760 roku. Książę Brabancji nadał Lier, w 1212 roku, prawa miejskie. Na przestrzeni wieków Lier pozostawało w cieniu swojego potężnego sąsiada, Antwerpii. W roku 1496 było miejscem ślubu Filipa I Pięknego, syna cesarza Maksymiliana I Habsburga z Joanną Szaloną, która była następczynią tronów kastylijskiego i aragońskiego. Synem tej pary był Karol V Habsburg, który rządził cesarstwem hiszpańsko-austriackim. Do najbardziej znanych mieszkańców w historii miasta należą: Felix Timmermans, jeden z najbardziej znanych pisarzy flamandzkojęzycznych, twórca wspaniałych zegarów Louis Zimmer, czy bardziej współcześnie Jan Ceulemans, były piłkarz reprezentacyjny, brązowy medalista Mistrzostw Europy z roku 1980.
RYNEK GŁÓWNY
|
|
|
Od czasów średniowiecza na tym placu, mającym kształt trójkąta, bije serce miasta, które uzyskało prawa miejskie już w 1212 roku. Na przestrzeni wieków rynek służył mieszkańcom jako cotygodniowy targ, miejsce procesji, parad, i ważniejszych uroczystości. Tutaj także mieściło się polityczne centrum miasta. Radni Lier urzędowali w Ratuszu. Powstał on w miejscu sukiennic, które przeniesiono w XV wieku do dawnej rzeźni. W 1740 roku przebudowy Ratusza, w stylu brabanckiego rokoko, dokonał Jan Pieter de Bauerscheit Młodszy.
We wnętrzu ratusza zachwycają przede wszystkim wspaniałe spiralne, dębowe schody, malowidła na suficie w sali obrad oraz liczne obrazy i antyki. W budynku mieści się biuro informacji turystycznej.
Budynek ratusza dobudowano do, istniejącej od 1369 roku, dzwonnicy. Jej twórcą był Hendrijk Mijs. Stała się ona symbolem wolności i niepodległości Lier. Od roku 1971 na wieży znajduje się mały automatyczny karylion, składający się z 23 dzwonów. W 1999 roku dzwonnica została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Vleeshuis to budynek stojący po lewej stronie ratusza. Na przestrzeni wieków spełniał on różne funkcje. Raz służył jako siedziba cechów miejskich, w XV wieku przeniesiono tutaj sukiennice. Innym razem mieścił się tutaj sąd czy więzienie.
Budynek remontowano wielokrotnie, za każdym razem w innym stylu. Obecna noegotycka fasada pochodzi z rekonstrukcji z 1920 roku. Dwa kamienne lwy w przeszłości pilnowały ratusza. Współcześnie w budynku odbywają się wystawy czasowe. |
|
|
|
|
Znajdująca się po prawej stronie ratusza, kaplica św. Jakuba była kilkakrotnie uszkodzona podczas I Wojny Światowej. Oryginalna kaplica powstała w tym miejscu w 1383 roku. W XVII wieku była używana jako kościół parafialny dla hiszpańskich żołnierzy stacjonujących w Lier. Stąd nazwa kaplica hiszpańska. O tym okresie przypominają herby hiszpańskich gubernatorów. Wystrój kaplicy jest bardzo skromny. Znajduje się ona na Drodze Świętego Jakuba. Wiele osób pielgrzymujących do północnej Hiszpanii odwiedza Lier. Brama obok kaplicy prowadziła do przytułku św. Jakuba, zniszczonego w 1948 roku. Mieszkało tu w oddzielnych domach dwanaście starszych osób.
W 1914 roku około trzy czwarte budynków mieszczących się na rynku zostało zniszczonych. Po działaniach wojennych cześć z nich odbudowano w ich oryginalnym wyglądzie a część w różnych nowoczesnych stylach.
W 1914 roku około trzy czwarte budynków mieszczących się na rynku zostało zniszczonych. Po działaniach wojennych cześć z nich odbudowano w ich oryginalnym wyglądzie a część w różnych nowoczesnych stylach.
|
BEGINAŻ
To zwykle zamknięty zespół niewielkich domków z małym kościołem lub kaplicą i szpitalem, w którego pobliżu znajdował się dom matki przełożonej, tzw. grand dame. Beginaże zamieszkiwały wdowy lub niezamężne kobiety, które prowadziły niezależne, inspirowane religią, życie.
W 1998 roku beginaż w Lier, wraz z 12 innymi beginażami mieszczącymi się na terenie Belgii, został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Jego historia rozpoczyna się w 1258 roku. Beginaż ten składa się z 11 alejek, przy których wybudowano 162 domy. W centralnej części znajduje się kościół św. Małgorzaty, którego budowa przypada na XVII/XVIII wiek.
Brama wejściowa do beginażu, wykonana z błękitnoszarego piaskowca, powstała w 1690 roku. W niszy, na jej szczycie, umieszczono figurkę z terakoty, wykonaną w 1777 roku. Przedstawia ona postać świętej Begi, patronki beginek. Po lewej stronie bramy znajduje się czternastowieczna figura Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.
W środku Wzgórza Kalwaria dodanego do beginażu pod koniec XVII wieku, w prostokątnym ogrodzie widnieje biała Pieta, stworzona w 1844 roku.
Żyjące tutaj beginki utrzymywały się, podobnie jak w innych beginażach, między innymi z wyrobu koronek. Ślubowały czystość i posłuszeństwo, ale nie ubóstwo. Ostatnia beginka zamieszkująca beginaż w Lier zmarła w 1994 roku.
|
|
|
|
KOŚCIÓŁ ŚW. MAŁGORZATY
Poświęcony św. Małgorzacie z Antiochii, męczennicy i patronce beginażu w Lier. Budowa kościoła rozpoczęła się w roku 1664. W 1671 roku miało miejsce jego poświęcenie. Budowa górnej sekcji ściany przedniej wraz z dzwonnicą trwała przez następne sto lat. To rozciągnięcie w czasie budowy kościoła widoczne jest w stylach architektonicznych. Większość kościoła wybudowano w stylu baroku, natomiast dzwonnica nosi ślady rokoko. Imponujące wnętrze kościoła skrywa wiele interesujących rzeźb i obrazów oraz monumentalne organy, których twórcą był Forceville.
ZIMMER TOREN
Znana wcześniej jako wieża Corneliusa była częścią istniejących, od XIV wieku, fortyfikacji miejskich. Współczesną nazwę wieża otrzymała na cześć jednego z najznamienitszych mieszkańców Lier, astronoma i twórcy zegarów Ludwika Zimmera (1888-1970).
W 1930 roku z okazji setnej rocznicy niepodległości Belgii Zimmer stworzył Zegar Jubileuszowy, arcydzieło zegarmistrzostwa, które zapewniło mu nieśmiertelną sławę. Zegar umieszczono na wieży, którą odbudowano po zniszczeniach jakich doznała podczas I Wojny Światowej.
W 1930 roku z okazji setnej rocznicy niepodległości Belgii Zimmer stworzył Zegar Jubileuszowy, arcydzieło zegarmistrzostwa, które zapewniło mu nieśmiertelną sławę. Zegar umieszczono na wieży, którą odbudowano po zniszczeniach jakich doznała podczas I Wojny Światowej.
Kościół św. Gummarusa
Wybudowano w stylu brabanckiego gotyku, w miejsce rzymskiego kościoła parafialnego, którego patronem był św. Jan Chrzciciel. Rozpoczęta w 1378 roku budowa trwała około 200 lat. Stąd możemy tutaj zauważyć trzy różne style architektoniczne. Dolne partie kościoła to czysty gotyk, środek barok, a dach wieży rokoko. Kościół zbudowano na planie krzyża łacińskiego. Jego wieża wznosi się na wysokość 83 metrów. Zastąpiła ona poprzednią, gotycką wieżę, która była strawiona przez ogień dwa razy, w 1609 roku oraz prawie sto lat później, w roku 1702. Po tym zniszczeniu została ona zastąpiona przez istniejącą do dziś ośmioboczną dzwonnicę w stylu rokoko.
|
|
Również podczas obu Wojen Światowych kościół trzeba było odbudowywać po zniszczeniach jakich doznał w wyniku ostrzału. Dzięki swojej wielowiekowej historii świątynia ta mieści duże zbiory cennej sztuki sakralnej, w tym ważne witraże, rzeźby, obrazy, szaty i naczynia liturgiczne. W 1496 roku w kościele tym ślub brali Filip Piękny z Joanną Kastylijską.
Wspaniałe lektorium z białego piaskowca powstało w XVI wieku. Bogato rzeźbione ornamenty przedstawiają poszczególne stacje drogi krzyżowej. Umieszczona na szczycie lektorium mała wieża z figurą św. Gummarusa została dodana w XIX wieku. Zachwycają również wspaniałe, unikatowe królewskie witraże. Powstawały w latach 1516-1519. Przedstawiają inauguracje Maksymiliana Austriackiego i Karola V na książęta Brabancji. Twórcą witraży był Mikołaj Rombauts. Z kolei witraż Koronacja Matki Boskiej to absolutny top wśród późnogotyckich witraży w Brabancji.
|
|
|
W kaplicach bocznych znajduje się szereg obrazów. Szczególnie warto zwrócić uwagę na tryptyk rodziny Colibrant (1516). Jego twórcą był Van der Weyden Gossen. Przedstawia on siedem radości i siedem boleści Maryi. Zachwyca również wspaniały srebrny relikwiarz z relikwiami św. Gummarusa. W niedzielę po 10 października ulicami Lier przechodzi procesja, podczas której 16 wiernych niesie ten ważący około 800 kilogramów relikwiarz. W kościele znajdują się również srebrne pamiątki religijne wykonane w okresie od XVII do XIX wieku.
adres: |
Kardinaal Mercierplein • 2500 Lier
www.sintgummaruskerktelier.be/ |
godziny otwarcia:Wielkanoc - 31 października
niedziela, poniedziałek, święta: 14.00-17.00 wtorek-piątek: 10.00-12.00 i 14.00-17.00 sobota: 14.00-16.30 |
cena biletu:Dorośli: 1,5 Euro
Ulgowy: 1 Euro Dzieci (0-18 lat) i studenci: za darmo |
poza ubitym szlakiem
Jeżeli zwiedziłeś już główne atrakcje miasta czas najwyższy odłożyć przewodnik i zejść z utartego szlaku. Spacer uliczkami ospałego Lier może być naprawdę odprężającym doświadczeniem. Brak tu tłumów, pośpiechu, wielkomiejskiego zgiełku. To urocze miasteczko leżące 15 km od Antwerpii jest często pomijane przez turystów, a to wielki błąd. Wspaniałe średniowieczne kamienice, kościoły, a przede wszystkim zabytki z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO czynią Lier miejscem, które koniecznie trzeba zwiedzić.
Malutka świątynia obok kościoła św. Gummarusa to prawdopodobnie najstarszy budynek w Lier (1225). Podczas II Wojny Światowej doszczętnie spłonęła. W roku 1922 odbudowano ją ze zgliszcz. Wewnątrz kaplica św. Piotra sprawia wrażenie bardzo surowej. Brak tu dzieł sztuki, zdobień, jest za to cisza, która jednych skłania do modlitwy, a innych do zadumy.
De Fortuin, czyli biały budynek z zielonymi okiennicami znajdujący się przy kanale powstał w XVII wieku. W ciągu setek lat wykorzystywany był jako spichlerz, skład węgla, fabryka lemoniady, magazyn miejski, a współcześnie jako restauracja.
Brama więzienna została wybudowana, jako element murów obronnych, w 1335 roku. Do roku 1930 znajdowało się tutaj więzienie, stąd jej nazwa.
De Fortuin, czyli biały budynek z zielonymi okiennicami znajdujący się przy kanale powstał w XVII wieku. W ciągu setek lat wykorzystywany był jako spichlerz, skład węgla, fabryka lemoniady, magazyn miejski, a współcześnie jako restauracja.
Brama więzienna została wybudowana, jako element murów obronnych, w 1335 roku. Do roku 1930 znajdowało się tutaj więzienie, stąd jej nazwa.
