BINCHE |
Vertical Divider
Miasto leżące w prowincji Hainaut, pomiędzy Mons a Charleroi, pierwszy raz wspomniane w 1124 roku, w piśmie biskupa Cambrai Brucharda. Rosnąca liczba handlarzy i rzemieślników osiedlających się w mieście spowodowała szybki ekonomiczny rozwój, a co za tym idzie konieczność jego obrony. Dlatego Baldwin IV wydał rozkaz budowy pierwszych murów obronnych, które w XIV wieku zostały rozbudowane do maksymalnej długości. Współcześnie właśnie wspaniale zachowane mury oraz karnawał są wizytówką Binche.
|
MIASTO SZTUKI, HISTORII I FOLKLORU
Na rynku głównym uwagę przyciąga ratusz, wraz z dzwonnicą. Ten wybudowany głównie w XVI wieku budynek posiada trzy arkady, datowane na XIV wiek. Na dzwonnicy, wpisanej w 1999 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, umieszczono karylion, składający się z 25 dzwonów, z których najstarszy pochodzi z 1596 roku. Na przestrzeni wieków ratusz wielokrotnie przebudowywano. W latach 1896-1899 całkowicie zmieniono jego wnętrze.
Kolegiata św. Ursmara
Historia kolegiaty św. Ursmara jest związana z założonym w tym miejscu, w 1408 roku, opactwem, którego fundatorem był ten święty. W 1554 roku podczas dewastacji zamku Marii Węgierskiej, dokonanej przez francuskie wojska Henryka II, również świątynia doznała poważnych zniszczeń. Jej odbudową zajął się sławny architekt z Mons Jacques Du Broeucq. W XII wieku w miejscu istniejącej świątyni stał kościół romański, pod wezwaniem Matki Bożej z Góry Karmel. Podstawa wieży, zachodnie wejście, oraz kilka odcinków muru, stanowiące pozostałości po starej świątyni, zostały włączone do nowo budowanej kolegiaty św. Ursmara.
Wspaniałe lektorium, datowane na 1592 rok, jest niezwykłym przykładem renesansu. Jego twórcą był Thierry Bidart. Górna część wieży powstała w 1583 roku, a w 1621 roku została zwieńczona kopułą w kształcie cebuli. Większość witraży, z wyjątkiem tych w chórze powstałych w 1850 roku, pochodzi z przełomu wieków. W pobliżu kościoła znajduje się również kaplica św. Andrzeja oraz stary cmentarz.
W 1545 roku architekt Jacques Du Broeuck rozpoczął budowę pałacu dla Marii Węgierskiej. Aby zrobić miejsce dla nowej budowli, zburzono istniejący tu od XII wieku zamek. W roku 1549 prace zostały ukończone. Po podłożeniu ognia przez żołnierzy Henryka II, w roku 1554, nastąpiła odbudowa pałacu, którego część została zamieniona na mieszkania. Zbyt duże koszty utrzymania pałacu spowodowały jego rozbiórkę w 1704 roku. Po badaniach archeologicznych udało się odsłonić ślady rezydencji Marii Węgierskiej. Współcześnie w tym miejscu znajduje się park miejski, przed wejściem, do którego stoi pomnik Gille, głównej postaci karnawału w Binche, który odbywa się, pod auspicjami UNESCO, we wtorek przed Środą Popielcową.
Mury obronne
Wzrost znaczenia i bogactwa Binche spowodował konieczność budowy murów obronnych. Prawdopodobnie pierwsze z nich powstały już przed 1147 rokiem. Cały czas miasto powiększało się, przybywało nowych mieszkańców, a co za tym idzie także nowych budynków. Na początku XIII wieku stare mury stały się przeszkodą do dalszego rozwoju. Dlatego w 1230 roku rozpoczęto rozbudowę fortyfikacji miejskich. Ostatecznie mury rozciągały się na 2126 metrów. Były wspierane przez około 30 wież oraz sześć bram. Do czasów współczesnych zachowała się tylko część fortyfikacji, wpisanych w 1947 roku na Listę Szczególnego Dziedzictwa Walonii. Dziś wspaniale zachowane są jedną z wizytówek miasta i dowodem na jego wielowiekową historię.
Międzynarodowe Muzeum Masek i Karnawału
Muzeum powstało w 1975 roku w budynkach, w których w XVIII wieku mieściła się szkoła, prowadzona przez zakon augustianów. Znajdziemy tu maski i przebrania z całego Świata, dowiemy się jakie rytualne funkcje spełniały. Poznamy europejskie karnawały, zwłaszcza coroczny karnawał w Binche.
Karnawał w Binche |
Vertical Divider
W 2003 roku uznany przez UNESCO za Arcydzieło ustnego i niematerialnego dziedzictwa ludzkości. Początki karnawału nie są znane, wiadomo natomiast, że jest to jeden z najciekawszych karnawałów w Walonii, którego sława wykracza poza granice Belgii.
|
Podczas karnawału ulicami Binche przechodzi około tysiąca Gilles, przebranych w charakterystyczne stroje. Mogą je nosić jedynie mężczyźni z rodzin żyjących w Binche lub mieszkaniec miasta od co najmniej pięciu lat. Obok Gilles idą również dziewczynki i chłopcy przebrani za Arlekinów oraz najmłodsze dzieci przebrane w stroje Pierrota (postać we francuskiej pantomimie). W całym Binche znajdują się pomniki przedstawiające postaci będące głównymi bohaterami festiwalu.
