Kortrijk (Courtrai) |
Vertical Divider
miasto w Belgii usytuowane 10 kilometrów od granicy z Francją, na południu Flandrii Zachodniej. Turyści zmierzający do starych miast flandryjskich lub na przyczółek Ypres często je pomijają. Niesłusznie, ponieważ miasto ma wiele ciekawych zabytków do zwiedzania. Można tu podziwiać wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO piękny beginaż i dzwonnicę, ratusz miejski, interesujące muzea czy Kościół Najświętszej Marii Panny z zachwycającym obrazem Antona van Dycka Podniesienie Krzyża.
|
Beginaż św. Elżbiety |
Vertical Divider
to jeden z najbardziej interesujących zabytków w Kortrijk. Wspaniale zachowany, otoczony murami cichy zakątek był od XIII wieku miejscem, w którym żyły beginki. Dokładna data założenia beginażu to 1238 rok, jednak na przestrzeni wieków był on kilka razy niszczony i następnie przebudowywany. To, co dziś można podziwiać zostało wybudowane pod koniec XVII wieku.
|
Beginaż otoczony był przez zamek, miejskie mury oraz cmentarz kościoła św. Marcina. Jest on sytuowany pomiędzy kościołem Najświętszej Marii Panny a kościołem św. Marcina. W 1998 roku Beginaż w Kortrijk został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Znajdziemy tutaj 41 małych barokowych domków z XVII wieku, w których mieszkały beginki. Każdy dom posiada ogrodzony frontowy ogród. Trzy kaplice, w tym gotycka kaplica św. Mateusza z 1464 roku, która została przebudowana w barokowym stylu w XVIII wieku. W kaplicy znajdują się, ponoć najstarsze w Niderlandach, oryginalne organy z 1687 roku. W domu numer 41 usytuowanym obok wejścia do beginażu, stworzono niewielkie muzeum. W specjalnym pokoju można zobaczyć jak żyły beginki. W pięknym budynku z ośmioboczną wieżą, z czerwonej cegły, będącym dawniej domem Matki Przełożonej znajduje się muzeum beginażu, a naprzeciwko niego niewielki pensjonat De Begijnhofkamers. Muzeum za pomocą technik multimedialnych przedstawia dziedzictwo beginek na przestrzeni wieków.
Beginaż znajduje się na ulicy Begijnhofstraat. W porze letniej otwarty od 7 do 19, a w porze zimowej od 7 do 18.
Kaplica św. Mateusza otwarta w dni powszednie od 13 do 17, a w sobotę i niedzielę od 13 do 18. W poniedziałek kaplica pozostaje zamknięta. Muzeum znajdujące się w dawnym Domu Matki Przełożonej czynne od 13 do 18. W poniedziałek zamknięte.
Kaplica św. Mateusza otwarta w dni powszednie od 13 do 17, a w sobotę i niedzielę od 13 do 18. W poniedziałek kaplica pozostaje zamknięta. Muzeum znajdujące się w dawnym Domu Matki Przełożonej czynne od 13 do 18. W poniedziałek zamknięte.
Kościół Najświętszej Marii Panny
(Inze-Lieve-Wrouwekerk)
Budowę kościoła rozpoczęto w 1199 roku, z inicjatywy Hrabiego Baldwina IX. Do czasów współczesnych jedynie zachodnia fasada, nawa i transept zachowały gotycki charakter.
Wieże zostały zbudowane pod koniec XIII wieku.
Po bitwie pod Westrozebeke w 1382 roku kościół został w dużej mierze zniszczony, a następnie odbudowany.
W późniejszym okresie wnętrze zostało urządzone w stylu barokowym. Guido Gezelle, ksiądz i poeta, był kapelanem w tym kościele w latach 1872-1889.
(Inze-Lieve-Wrouwekerk)
Budowę kościoła rozpoczęto w 1199 roku, z inicjatywy Hrabiego Baldwina IX. Do czasów współczesnych jedynie zachodnia fasada, nawa i transept zachowały gotycki charakter.
Wieże zostały zbudowane pod koniec XIII wieku.
Po bitwie pod Westrozebeke w 1382 roku kościół został w dużej mierze zniszczony, a następnie odbudowany.
W późniejszym okresie wnętrze zostało urządzone w stylu barokowym. Guido Gezelle, ksiądz i poeta, był kapelanem w tym kościele w latach 1872-1889.
|
Wnętrze kościoła
|
|
Alabastrowa rzeźba stworzona przez Andre Beauneveu, w latach 1372-1373, jest arcydziełem rzeźbiarstwa. W lewej ręce św. Katarzyna trzyma symboliczne koło, na którym jej wrogowie próbowali ją łamać. Prawa ręka trzyma miecz, którym owych wrogów pokonała. Pod nogami widać skulonego, zakrywającego rękoma głowę, jednego z pokonanych przez św. Katarzynę wrogów.
W północnym transepcie wisi, będący częścią ołtarza zachwycający obraz Antona Van Dycka Podniesienie Krzyża. Temat ukrzyżowania Chrystusa był niezwykle popularny wśród malarzy średniowiecza. Tym, co wyróżnia ten obraz jest nie tylko mistrzostwo pędzla Antona Van Dycka, ale także sposób, w jaki przedstawia ukrzyżowanie. Mamy tu do czynienia z dynamicznym malarstwem, jednocześnie bardzo angażującym emocje. Widz nie ma do czynienia z postacią Chrystusa, który skonał na krzyżu, ale jest świadkiem jego krzyżowania. Znawcy malarstwa twierdzą, że podczas malowania tego obrazu Van Dyck wzorował się na jego mistrzu Rubensie (1577-1640). Wraz z alabastrową rzeźbą św. Katarzyny są to dwa największe skarby kościoła Najświętszej Marii Panny.
Następnym ciekawym zabytkiem w kościele Najświętszej Marii Panny jest chrzcielnica. Znajduje się ona w kapliczce po prawej stronie wejścia do kościoła. Nie jest to oryginał, a tylko kopia, sławnej chrzcielnicy znajdującej się w kościele w Liege.
W kościele znajdziemy również zaczepione pod sufitem repliki kilkuset ostróg ściągniętych z nóg poległych, w potyczce zwanej bitwą złotych ostróg, rycerzy francuskich.
W kościele znajdziemy również zaczepione pod sufitem repliki kilkuset ostróg ściągniętych z nóg poległych, w potyczce zwanej bitwą złotych ostróg, rycerzy francuskich.
Warta zobaczenia jest również kaplica Książąt zbudowana na zamówienie księcia Lodewijka van Maele`a, który pragnął, aby kaplica była mauzoleum rodzinnym poświęconym św. Katarzynie. Stąd też w kaplicy stoi posąg św. Katarzyny wykonany na zamówienie van Maele`a przez Andre Beauneveu.
Możemy tu podziwiać również namalowane na ścianach postaci Hrabiów flandryjskich. W kaplicy znajduje się ekran dotykowy, za pomocą którego można poznać historię tego miejsca.
Możemy tu podziwiać również namalowane na ścianach postaci Hrabiów flandryjskich. W kaplicy znajduje się ekran dotykowy, za pomocą którego można poznać historię tego miejsca.
Adres:
Deken Zegerplein |
Godziny otwarcia:
poniedziałek-piątek: 8.00-18.00 sobota: 9.00-18.00 niedziela: 11.00-18.0 |
Cena biletu:
Wstęp wolny |
Kościół św. Marcina |
Vertical Divider
teren zajmowany przez kościół św. Marcina (Sint-Maartenskerk) był miejscem kultu już około 650 roku naszej ery. Później został tam zbudowany kościół romański, a na jego miejscu w średniowieczu powstał kościół gotycki. Budowano go w latach 1390-1466. Kamienna wieża powstała w stylu brabanckiego gotyku, zbudowana w 1439 roku, wznosi się na wysokość 83 metrów.
|
W roku 1862 spłonęła całkowicie jej drewniana sekcja. Odbudowa trwała kilka lat. Mieści się tutaj wspaniały karylion z 49 dzwonami. Kościół składa się z trzech naw. Nawy środkowej oraz dwóch naw bocznych. Do lewej nawy bocznej dobudowana jest Kaplica św. Anny, odbudowana w stylu neogotyckim po pożarze z 1862 roku.
W kościele można podziwiać wiele wyjątkowych dzieł sztuki. Perłą tej wspaniałej kolekcji są: namalowany w 1587 roku, przez Bernarda Rijckere, Tryptyk Ducha Świętego oraz unikalna, 6-metrowej wysokości Wieża Sakramentów, z 1585 roku. Znajdziemy tu również XVI-wieczne ornaty i antependia (bogato zdobione zakrycie mensy ołtarza chrześcijańskiego), które są uznawane za flamandzkie arcydzieła.
Adres:
Lange-Streenstraat, 8500 Kortrijk |
Godziny otwarcia:
poniedziałek-piątek: 7.30-18.00 sobota, niedziela: 10.00-18.00 |
Cena biletu:
wstęp wolny |
Kortrijk 1302-bitwa Złotych Ostróg
Broel towers (Broeltorens) to dwie wieże na rzece Leie. Mimo że wyglądają identycznie, to nie zostały zbudowane w tym samym czasie. Były także przeznaczone do różnych celów. Wieża południowa, zwana Speyetoren, została zbudowana w 1385 roku, w celu kontrolowania żeglugi na rzece Leie. Stanowiła ona również część ufortyfikowanego muru broniącego pierwszy średniowieczny zamek w Kortrijk.
Wieża północna, zwana Inghelburghtorre, została wybudowana w 1415 roku i pełniła funkcję magazynu broni. Do budowy obu wież wykorzystano piaskowiec i wapień.
Most na rzece, łączący obie wieże, wybudowano w 1385 roku. Był on na przestrzeni wieków wielokrotnie burzony i odbudowywany.
Wieża północna, zwana Inghelburghtorre, została wybudowana w 1415 roku i pełniła funkcję magazynu broni. Do budowy obu wież wykorzystano piaskowiec i wapień.
Most na rzece, łączący obie wieże, wybudowano w 1385 roku. Był on na przestrzeni wieków wielokrotnie burzony i odbudowywany.
Na środku mostu znajduje się pomnik Johannesa Nepomucemusa (1345-1393), pochodzącego z Czech świętego, który został utopiony, w rzece Vitava, przez Króla Czech Wenceslausa, z powodu odmowy wyjawienia sekretów spowiedzi Królowej Czech (Zofii Bawarskiej). Johannes Nepomucemus jest patronem przeciwko kalumniom a z powodu swojej męczeńskiej śmierci także patronem przeciwko powodziom i utonięciom.
Obecnie obie wieże to jedna z najbardziej rozpoznawalnych atrakcji w Kortrijk. Wraz z wieżą artyleryjską stanowią ostatnie istniejące części murów obronnych wokół miasta.
Obecnie obie wieże to jedna z najbardziej rozpoznawalnych atrakcji w Kortrijk. Wraz z wieżą artyleryjską stanowią ostatnie istniejące części murów obronnych wokół miasta.
Wieża Artyleryjska to XIV-wieczna wieża, która obok Broel Towers, jest ostatnią istniejącą częścią średniowiecznych fortyfikacji miejskich. Wybudowano ją wraz z zamkiem, w latach 1301-1302, na rozkaz Króla Francji Filipa Pięknego, toczącego wówczas wojnę przeciwko Hrabiemu Flandrii, który był jego Wasalem.
Wieża była zlokalizowana w strategicznym miejscu, między fosą miejską i fosą zamku. Pierwotnie wieża była przeznaczona jako magazyn wody pitnej. Została potem jednak przekształcona w magazyn dla armat, a jeszcze później służyła jako miejsce, gdzie tworzono i magazynowano proch i amunicję. Wieża ta stanowiła również część fortyfikacji otaczających kościół Najświętszej Marii Panny.
W roku 1990 archeolodzy odkryli, że Wieża Artyleryjska stoi na pozostałościach jeszcze starszej wieży. Podczas wykopalisk odkryto wiele dobrze zachowanej broni i amunicji.
Wieża Artyleryjska może być zwiedzana tylko z przewodnikiem. Znajduje się ona przy ulicy Deken Zegerplein, obok Kościoła Najświętszej Marii Panny.
Wieża była zlokalizowana w strategicznym miejscu, między fosą miejską i fosą zamku. Pierwotnie wieża była przeznaczona jako magazyn wody pitnej. Została potem jednak przekształcona w magazyn dla armat, a jeszcze później służyła jako miejsce, gdzie tworzono i magazynowano proch i amunicję. Wieża ta stanowiła również część fortyfikacji otaczających kościół Najświętszej Marii Panny.
W roku 1990 archeolodzy odkryli, że Wieża Artyleryjska stoi na pozostałościach jeszcze starszej wieży. Podczas wykopalisk odkryto wiele dobrze zachowanej broni i amunicji.
Wieża Artyleryjska może być zwiedzana tylko z przewodnikiem. Znajduje się ona przy ulicy Deken Zegerplein, obok Kościoła Najświętszej Marii Panny.
Bitwa Złotych Ostróg 1302 to największe zwycięstwo w historii Kortrijk i powód do dumy jego mieszkańców. Data zwycięstwa nad armią francuską jest dzisiaj uznawana za święto narodowe we Flamandzkiej części Belgii. W Kortrijk znajdziemy wiele nawiązań do tej bitwy.
Brama i Pomnik Groeninge zostały wykonane z okazji 600-lecia Bitwy Złotych Ostróg. Znajdują się w miejscu, w którym odbyła się bitwa. Łuk Triumfalny został wykonany z kamienia i nosi napis 1302 Groeningheveld. Nieco dalej, w parku znajduje się pozłacany pomnik Dziewicy z Flandrii, dzieło rzeźbiarza Godfrieda Devreese. W jednej ręce trzyma włócznię, wskazując nią na pokonanych francuskich rycerzy, a drugą na dumnego lwa flamandzkiego, który uwolnił się z niewoli francuskiej.
Kortrijk 1302 to muzeum opowiadające o bitwie z 11 lipca 1302 roku. Można tu poznać historię tej bitwy, jej bohaterów, a także jej przyczyny i skutki.
Adres:
Begijnhofpark |
Godziny otwarcia:
wtorek-niedziela: 10.00-17.00 |
Cena biletu:
6 Euro |
Dzwonnica to jeden z niewielu zabytkowych budynków, jakie znajdują się na rynku głównym w Kortrijk. Jest to wynikiem nalotów dokonywanych przez aliantów podczas II Wojny Światowej, zwłaszcza tego z 21 lipca 1944 roku, kiedy to alianci zrzucili na centrum miasta około 5000 bomb. Dzwonnica stoi w centralnej części rynku. Była ona częścią dawnych sukiennic. Najstarsza wzmianka o sukiennicach pochodzi z 1248 roku. Dzwonnica została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Od 1712 roku na jej szczycie znajduje się złocony posąg Merkurego (Boga handlu). Przód wieży zdobią dwie postacie Manten i Kalle wybijające godzinę.
Na południowo-wschodniej stronie wieży znajduje się pomnik upamiętniający I Wojnę Światową, odsłonięty 15 lipca 1923 roku. Oryginalny zegar młot (Manten) został porwany jako łup wojenny przez Filipa Śmiałego w roku 1382 i podarowany miastu Dijon, gdzie zdobił wieżę Kościoła Najświętszej Marii Panny.
Na południowo-wschodniej stronie wieży znajduje się pomnik upamiętniający I Wojnę Światową, odsłonięty 15 lipca 1923 roku. Oryginalny zegar młot (Manten) został porwany jako łup wojenny przez Filipa Śmiałego w roku 1382 i podarowany miastu Dijon, gdzie zdobił wieżę Kościoła Najświętszej Marii Panny.
Ratusz-Kortrijk posiadało ratusz miejski już w XIV wieku. Został on jednak doszczętnie zniszczony przez Francuzów po zwycięskiej bitwie pod Westrozebeke w 1382 roku. Obecny ratusz został wybudowany około 1520 roku, w stylu gotycko-renesansowym przejściowym. Na elewacji zewnętrznej można podziwiać posągi głównych Hrabiów Flandrii. Wewnątrz ratusza należy zwrócić uwagę na Salę Rajców i Salę Rady, piękne, będące chlubą ratusza, późnogotyckie, rzeźbione kominki pochodzące z 1527 roku, witraże, malowidła ścienne, oraz godne uwagi mapy topograficzne. W pokoju gotyckim, na pierwszym piętrze, można zobaczyć nowoczesny obraz, przedstawiający bitwę Złotych Ostróg, namalowany przez Jana van Imshoot.
Godziny otwarcia: w lipcu i sierpniu we wtorki, czwartki, soboty i niedziele 15-17. W pozostałe dni ratusz można zwiedzać tylko z przewodnikiem.
Godziny otwarcia: w lipcu i sierpniu we wtorki, czwartki, soboty i niedziele 15-17. W pozostałe dni ratusz można zwiedzać tylko z przewodnikiem.