Winda rzeczna Strépy-Thieu
to następczyni czterech wind, z listy UNESCO, znajdujących się na kanale du Centre. W 1963 roku wprowadzono w europejskiej żegludze rzecznej standard maksymalnej wyporności statków 1350 ton. Pojawił się problem, jak pokonać różnice poziomów, wynoszącą 70 metrów, na odcinku pomiędzy La Louvière i Thieu.
W przypadku poprzedniego kanału rozwiązano ten problem poprzez zastosowanie dwóch śluz i czterech wind, z których każda niwelowała 16 metrów różnicy poziomów. Teraz zdecydowano się zastąpić sześć wysłużonych narzędzi przez jedną pionową windę, która zniweluje 73 metry różnicy poziomów. Budowa tej windy rozpoczęła się w 1982 roku. Do użytku oddano ją po dwudziestu latach w 2002 roku. |
Vertical Divider
|
Koszt całej budowy wyniósł 160 milionów Euro. Wykonanie tego przedsięwzięcia pozwoliło na osiągnięcie wymaganego standardu 1350 ton ładowności. Co więcej, winda pozwoliła na wzrost maksymalnej ładowności statków pływających na trasie pomiędzy rzekami Meuse i Scheldt z 256 ton w roku 2001 do 2295 ton w roku 2006. Śluza znajduje się na kanale „Canal du Centre” w gminie Le Rœulx, w Belgii. Była to najwyższa winda dla łodzi do momentu otwarcia Tamy Trzech Przełomów na rzece Jangcy w Chinach.
Winda ma imponujące wymiary:
* 117 metrów wysokości
* 130 metrów długości * 81 metrów szerokości Wymiary komory (wanny) przenoszącej statki to 112 m na 12 m, głębokość wanny 3,35–4,15 m. |
Konstrukcja składa się z dwóch niezależnych przeciwwagowych kasetonów, które podróżują w pionie. Ze względu na prawo Archimedesa kasetony ważą tyle samo, niezależnie czy wiozą łódź, czy są puste, waga wyrównywana jest masą wody.
Poruszające się pionowo wodoszczelne bramy są zaprojektowane tak, aby wytrzymać uderzenie 2000 tonowego statku, płynącego 5 km/h. |