STAVEOLT
To jedno z najstarszych miast Belgii, ulokowane w sercu regionu Ardenów Wysokich. Założone w 648 roku przez Świętego Remaklusa, mnicha z Limoges. Przez ponad tysiąc lat miasto, rozrastające się wokół opactwa, zachowywało niezależność. W tym czasie opactwo Stavelot-Malmedy stanowiło ważne duchowe i polityczne centrum. Niestety lata świetności przeminęły po Rewolucji Francuskiej, która przyczyniła się do sekularyzacji i zburzenia klasztoru. Współcześnie największymi atrakcjami miasta są wspaniałe opactwo, skrywające trzy muzea, oraz karnawał Laetare. Fani aktywnego wypoczynku znajdą w pobliskich lasach wiele tras rowerowych, pieszych, a nawet konnych. Wszelkie informacje, wraz z mapami, można uzyskać w biurze informacji turystycznej. W pobliskiej miejscowości Coo znajduje się centrum kajakowe oraz park rozrywki.
Opactwo w Stavelot
Miejsce wpisane na Listę Wyjątkowego Dziedzictwa Walonii. Założone w VII wieku, przez Świętego Remaklusa, stało się na dziesięć wieków centrum duchowym i politycznym. Po zniszczeniach dokonanych podczas Rewolucji Francuskiej opactwo zostało zburzone. Współcześnie z kościoła pozostało tylko zachodnie wejście, w postaci potężnej wieży. Dzięki odkrytym fundamentom XI-wiecznego kościoła opackiego można podziwiać jego wymiary. Pozostałe budynki pochodzą z XVIII wieku. Zachowane zabudowania kamienno-ceglane miały charakter świecki, natomiast w budynkach należących do mnichów współcześnie mieści się muzeum.
Muzeum Toru Wyścigowego Spa-Francorchamps
Muzeum skryte w pięknych podziemiach opactwa Stavelot odtwarza wspaniałą historię legendarnego toru wyścigowego. Prezentacja oryginalnych dokumentów, wizualnych paneli, a przede wszystkim nieustannie odnawiana kolekcja wyjątkowych samochodów wyścigowych, startujących na tym torze, wprowadza zwiedzających w świat Formuły 1, oraz kultowych wyścigów 24-godzinnych. Muzeum otwarto w 1984 roku. Od 2002 roku jest częścią kompleksu muzealnego, mieszczącego się w opactwie Stavelot, w którego skład wchodzą również Muzeum Księstwa, oraz Muzeum poety Guillaume Apollonaire.
|
Adres:
Cour de l'Abbaye 1 4970 Stavelot |
Godziny otwarcia:
Codziennie: 10.00-18.00 |
Cena biletu:
10 Euro |
Kościół św. Sebastiana
Świątynia wybudowana z kamienia i cegły w 1754 roku, pod koniec XX wieku przeszła gruntowną renowację. We wnętrzu skrywa kilka ciekawych zabytków. Najcenniejszym jest bez wątpienia wspaniały relikwiarz, arcydzieło złotników mosańskich z XIII wieku, skrywający relikwie świętego Remaklusa. Ponadto warte uwagi są drewniane rzeźby, ambona oraz organy wykonane przez Korfmachera w 1841 roku.
Ulice Stavelot
Stavelot to niewielkie miasteczko, dlatego wszystkie ciekawe uliczki usytuowane są wokół rynku. Zwiedzający podczas spaceru zobaczą ciekawe, wiekowe kamieniczki, fontanny oraz pomniki wojenne. Jedne stworzone ku pamięci mieszkańców Stavelot straconych podczas II Wojny Światowej, inne jako wyraz wdzięczności dla wyzwalających miasto żołnierzy. Uważny obserwator, przemierzający kamienne uliczki starego miasta zobaczy w wielu miejscach plakaty, przedstawiające wilki. Zwierzęta dawniej liczne w ardeńskich lasach.
Jak głosi legenda, aby pomóc Świętemu Remaklusowi w budowie klasztoru, wyposażono go w osła, który służył jako juczne zwierzę. Podczas jednej z wypraw do kamieniołomu osioł został zaatakowany przez wilka, którego Święty Remaklus skazał na noszenie kamieni potrzebnych do budowy świątyni. Stąd obecność wilka w herbie opactwa, a także w herbie Stavelot. Rzeźby przedstawiające wilka można również zobaczyć na stojącej na rynku fontannie.
Karnawał Laetare
Centrum miasta stanowi pochyły brukowany Rynek Świętego Remaklusa. To tutaj, w czwartą niedzielę Wielkiego Postu, odbywają się główne obchody Karnawału, którego największą atrakcją jest pochód Blancs Moussis. Przez kilka stuleci Stavelot było stolicą Księstwa-Opactwa Stavelot-Malmedy. Jak głosi legenda ówczesny Książe-Opat zabronił swoim klerykom udziału w świeckich uroczystościach. W 1502 roku mieszkańcy w reakcji na zakaz stworzyli białe kostiumy z kapturem, nawiązujące dyskretnie do mnisich habitów. Ostatecznie Książe-Opat Wilhelm von Manderscheid-Kail zaakceptował kostiumy, do których mieszkańcy dodali maskę z bardzo długim, czerwonym i szpiczastym nosem. Pochód Blancs Moussis od ponad pięciu wieków stanowi symbol walońskiego folkloru, a jego uczestnicy są często zapraszani jako goście specjalni na karnawały w Kolonii, Saint-Quentin i innych miastach.