Manneken Pis |
Vertical Divider
to wysoka na 61 centymetrów figurka, stanowiąca część fontanny miejskiej, która obok Atomium i Rynku Głównego stała się jednym z najbardziej znanych symboli Brukseli. Początkowo była to zwykła fontanna, która od XV wieku odgrywała istotną rolę w dystrybucji wody pitnej. Kiedy w XIX wieku utraciła swoją główną funkcję w sieci transportu wodnego miasta, stawała się powoli symbolem brukselskiego folkloru.
|
Mała fontanna stoi na rogu ulic du Chene i de l'Etuve. Została wzniesiona pod koniec średniowiecza, kiedy to Bruksela była w trakcie opracowywania publicznej sieci wodociągowej. W 1619 roku władze Brukseli podjęły decyzję o przebudowie fontanny. Zmieniono kolumnę, sadzawkę i posąg. Oryginalny kamienny posąg został zastąpiony przez model z brązu, wykonany na zlecenie władz przez rzeźbiarza Jérôme Duquesnoya Starszego. Kradli go Anglicy, następnie Francuzi.
Król Francji Ludwik XV kazał oddać skradzioną przez jego żołnierzy rzeźbę chłopca, ubierając ją dla rozładowania napięcia we wspaniały mundur oficera gwardii francuskiej. Przebranie to jest dziś najstarszym zachowanym strojem, w który ubrany był Manneken Pis. Od XV do XVIII wieku postać sikającego chłopca była popularna w sztuce, często wykorzystywano ją również przy tworzeniu fontann w Europie.
Król Francji Ludwik XV kazał oddać skradzioną przez jego żołnierzy rzeźbę chłopca, ubierając ją dla rozładowania napięcia we wspaniały mundur oficera gwardii francuskiej. Przebranie to jest dziś najstarszym zachowanym strojem, w który ubrany był Manneken Pis. Od XV do XVIII wieku postać sikającego chłopca była popularna w sztuce, często wykorzystywano ją również przy tworzeniu fontann w Europie.
Manneken Pis-Jeanneken Pis-Zinneke Pis
Wiadomo, że w XVII wieku Manneken Pis ubierany był co najmniej cztery razy w roku. Współcześnie figurka przebierana jest około 130 razy w roku. W 1770 roku prostą kolumnę, na której osadzony był posąg, zastąpiono rokokowym tłem zaczerpniętym z innej miejskiej fontanny. W 1965 roku rzeźba została zniszczona i zniknęła. Władze Brukseli zleciły wykonanie kopii, która zastąpiła oryginał. Rok później oryginalny posąg został znaleziony w kanale.
Obecnie jest on wystawiany w Muzeum Miejskim, prezentującym również kolekcję prawie tysiąca strojów, w które ubierany był Manneken Pis. W 1985 roku belgijskie feministki zażądały dziewczęcej wersji pomnika. Tak powstała figurka Jeanneke Pis znajdująca się na Impasse de la Fidelte, przecznicy rue des Bouchers. W późniejszych latach powstał jeszcze Zinneke Pis, czyli figurka sikającego psa. Umieszczono ją przy skrzyżowaniu Rue des Chartreux i Rue du Vieux Marche aux Grains, w dzielnicy St. Géry.
Obecnie jest on wystawiany w Muzeum Miejskim, prezentującym również kolekcję prawie tysiąca strojów, w które ubierany był Manneken Pis. W 1985 roku belgijskie feministki zażądały dziewczęcej wersji pomnika. Tak powstała figurka Jeanneke Pis znajdująca się na Impasse de la Fidelte, przecznicy rue des Bouchers. W późniejszych latach powstał jeszcze Zinneke Pis, czyli figurka sikającego psa. Umieszczono ją przy skrzyżowaniu Rue des Chartreux i Rue du Vieux Marche aux Grains, w dzielnicy St. Géry.
Warto rozpocząć spacer uliczkami wokół Grand Place. Znajduje się tu wiele ciekawych kamienic. Nie są one oczywiście tak spektakularne, jak te na rynku głównym jednak są równie urocze. Najbardziej znaną ulicą jest oczywiście Rue des Bouchers, która zachowała średniowieczną nazwę z czasów, gdy na jej bruku odbywał się handel mięsem.
Ulica dostępna tylko dla pieszych, zwana jest dziś brzuchem Brukseli, co nawiązuje do mieszczących się tutaj kawiarni i restauracji. Można tutaj zjeść specjały charakterystyczne dla kuchni belgijskiej, ale także spróbować dań z innych regionów świata. Ulica jest zawsze pełna turystów robiących sobie tutaj przerwę podczas zwiedzania miasta.
Ulica dostępna tylko dla pieszych, zwana jest dziś brzuchem Brukseli, co nawiązuje do mieszczących się tutaj kawiarni i restauracji. Można tutaj zjeść specjały charakterystyczne dla kuchni belgijskiej, ale także spróbować dań z innych regionów świata. Ulica jest zawsze pełna turystów robiących sobie tutaj przerwę podczas zwiedzania miasta.
Galeries Royales Saint-Hubert |
Vertical Divider
Dwustumetrowa oszklona ulica handlowa została zaprojektowana przez Jean Pierre Cluysenaara, który stworzył dwie monumentalne galerie, w całości pokryte szklanym dachem. Galerie wybudowano w stylu włoskiego renesansu. Aranżację wnętrza wykonał Joseph Jacquet. Obiekt otwierał w 1847 roku król Belgii Leopold I.
Pasaż nazywany dawniej parasolem Brukseli był najlepszym przykładem rozwoju komercyjnego miasta w XIX i XX wieku. To jedna z pierwszych galerii handlowych świata. Tworzą ją: Galeria Króla, Galeria Królowej i Galeria Książąt (fr. Les Galeries de la Reine, du Roi et des Princes). |
W Galerie de la Reine, pod numerem 7, odbyła się w 1896 roku pierwsza projekcja kinowa braci Lumiere (obecnie mieści się tutaj sklep z autentycznymi brukselskimi koronkami). Galerię stworzono jako łącznik różnych funkcji miasta: kulturalnej, handlowej i rozrywkowej. Od 150 lat pod jednym dachem istnieją wysokiej klasy sklepy i butiki, restauracje i kawiarnie. Znajdziemy tutaj również Muzeum Listów i Rękopisów, kino, galerię EXPO, a także Teatr Królewski i Teatr Wodewil.
Adres Galerii: Galerie du Roi 5, 1000 Bruxelles
