Polski cmentarz wojenny w Lommel

Na powstałym w 1946 roku cmentarzu pochowano 257 polskich żołnierzy, głównie walczących w 1. Dywizji Pancernej generała Stanisława Maczka. Na przełomie lipca i sierpnia 1944 roku wylądowali oni na plażach Normandii, rozpoczynając pościg za wycofującymi się wojskami niemieckimi. 6 grudnia przekroczyli granicę Belgii, oswobadzając miasta w północnej Flandrii. Poperinge, Ieper, Roeselare, Tielt, część Gandawy, Lokeren, Beveren-Waas, St.-Niklaas, Beerse, Merksplas, miasta te wyznaczają szlak bojowy polskiej 1. Dywizji Pancernej w Belgii. Na cmentarzu pochowano również lotników, walczących w polskich dywizjonach powietrznych.

"Za Naszą i Waszą wolność"

Słowa te wyryto na ścianie pamięci polskiego cmentarza wojennego w Lommel. Pochowani tu bohaterowie nie doczekali wolności,    o którą walczyli. Najmłodsi z nich mieli tylko osiemnaście lat. Poległych żołnierzy symbolizuje marmurowa rzeźba, przedstawiająca kobietę z wieńcem laurowym, autorstwa Mariana Wnuka. Oddziały generała Maczka podczas wyzwalania stosowały taktykę oskrzydlania miejscowości, poprzez odcięcie prowadzących do niej dróg, a do miast wkraczała piechota. Okrążeni Niemcy byli zmuszeni do odwrotu. Taka taktyka minimalizowała straty wśród ludności cywilnej i polskich żołnierzy. Co roku we wrześniu na cmentarzu w Lommel odbywają się uroczystości upamiętniające polskich żołnierzy, wyzwalających Francję, Belgię i Holandię.